Τα κατάλοιπα της αρχαίας Σπάρτης προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ξένων περιηγητών από πολύ νωρίς και, κυρίως, από τον 17ο μέχρι και τον 19ο αιώνα. Χαρακτηριστικό είναι ότι αναζητώντας τη γνωστή από τις αρχαίες πηγές πόλη, ορισμένοι εξ αυτών εσφαλμένα θεώρησαν τη βυζαντινή καστροπολιτεία του Μυστρά ως τη Σπάρτη.
Το αρχαίο θέατρο, παρά τη φθορά που είχε υποστεί με την πάροδο του χρόνου, ήταν πάντα αναγνωρίσιμο και ένα από τα λίγα ασφαλώς ταυτισμένα μνημεία της αρχαίας Σπάρτης, αποτελώντας σημείο αναφοράς για τη μνημειακή της τοπογραφία. Η εντυπωσιακή θέση του, με τον Ταΰγετο να δεσπόζει στα δυτικά του και υπέροχη θέα της κοιλάδας του Ευρώτα, το κατέστησε κέντρο του σπαρτιατικού τοπίου και τα ερείπια του θεάτρου απέκτησαν αυτόνομη αισθητική αξία και έγιναν αγαπημένο θέμα στις απεικονίσεις ξένων περιηγητών και καλλιτεχνών.